Algemene beschrijving:
Doorheen de gematigde klimaten misschien wel de meest gebruikte en gekende wilde eetbare plant.
Alhoewel bij ons nagenoeg volledig verdwenen uit onze eet cultuur, is het vrijwel zeker dat we deze plant doorheen onze geschiedenis veel in gebruik
hebben genomen. Een voorbeeld hiervan is de Paling int groen, een gerecht dat uit de Schelde-regio tussen Dendermonde en Antwerpen origineel voorkomt, waarbij als essentieel onderdeel van de saus, brandnetel werd gebruikt, iets dat in de moderne paling int groen op een bepaalde manier in de vergetelheid is geraakt.
In tijden van hongersnood is brandnetel vaak een plant geweest die opnieuw werd gebruikt als bron van voeding. Ook bij ons werd in de 2e wereldoorlog het eten van brandnetels aangeraden als vitamine c-bron.
Smaak:
Wanneer netels in volle zonneschijn groeien, vooral op droge gronden, zijn de bladeren eerder hard en onsmakelijk, de bladeren zijn veel kleiner, vezelig, paars kleurig, en bitter smakend.
Algemeen groeiend op stikstofrijke gronden, wat de aanwezigheid van Nitraat in de plant kan uitleggen, dat verandert afhankelijk van zijn locatie. Nitraat geeft een branderige, scherpe smaak.
Geneeskrachtig:
Dat deze plant een geneeskrachtige waarde heeft, mede door de hoeveelheid mineralen die terug te vinden zijn in de plant, is al duizenden jaren geweten. De Romeinen vonden het trouwens ook geestig om deze plant te strelen over de Vulva van de vrouw, omdat de brandharen, die irriterende stoffen bevatten ( Mierenzuur, Histamine, acetylcholine,..) de bloedsomloop stimuleren. Iets wat op andere plaatsen van het lichaam een eerder functionelere traditie heeft bij het traditioneel gebruik tegen o.a. reuma.